این تصور که عسل “استفراغ زنبور عسل” است از این واقعیت ناشی می شود که زنبورها شهد را قبل از تبدیل شدن به عسل می جوند، به داخل معده خود می برند و تف می کنند. تصور مردم از استفراغ هم آن چیزی است که از مری آنها پایین می رود و به معده می رود و سپس مجبور می شود به سمت بالا برگردد.
با این حال، برخی از دانشمندان رویکرد فنی تری به این فرض دارند. یک زنبوردار از UC دیویس یک بار گفت :
من بین برگرداندن شهد و گرده گیاهان توسط زنبور عسل و استفراغ پستانداران بر اساس این واقعیت تمایز قائل می شوم که شهد و عسل فرآوری شده توسط زنبورها هرگز تماس مستقیمی با غذای در حال فرآوری در معده پستانداران ندارد.
جایی که در آن زنبور عسل ذخیره شهد است “crop” نامیده می شود و بیشتر به عنوان یک معده دوم دانسته می شود، با این حال هرگز برای هضم غذای زنبور عسل به کار برده نمی شود. در عوض، تنها هدف آن نگه داشتن شهد است.
عسل چگونه درست می شود
اولین مرحله تولید عسل زمانی آغاز می شود که زنبورها شهد گل را با زبان خود جمع آوری می کنند و آن را در شکم اضافی خود – یعنی ” crop ” ذخیره می کنند. در داخل crop، شهد به قندهای ساده تجزیه می شود که آن را برای نگهداری طولانی مدت مناسب تر می کند. هنگامی که زنبورهای جوینده به کندوی خود رسیدند، شهد یا به مکان‌های ذخیره عسل واقع در خارج از کندو منتقل می شود تا سایر زنبورها به آن دسترسی داشته باشند یا مستقیماً به محصول زنبورهای پردازشگر منتقل می شود. سپس شهد از زنبوری به زنبور دیگر برگشت داده می شود تا در نهایت داخل لانه زنبوری قرار گیرد. وقتی زنبورها شهد را پس می‌گیرند، آن را عقب از طریق لوله‌ای در گلوی خود به برمی‌گردانند.
سپس زنبورها با باد کردن لانه زنبور با بال های خود، کار را ادامه می دهند تا تمام آب اضافی از شهد خارج شود. هنگامی که اکثر آب از محصول تبخیر شد، محصول آماده است و زنبورها روی سلول‌های لانه زنبوری پر شده با عسل را با موم می‌بندند. هنگامی که عسل مهر و موم شد، می توان آن را به مدت نامحدود برای تغذیه زنبورها در ماه های سرد نگهداری کرد و یا می توان آن را توسط زنبورداران برداشت نمود. باید توجه نمود که در هنگام خرید عسل، این محصول نهایی زنبورها خریداری شود نه عسلی که نارَس است و هنوز به مرحله پایانی فرآیند تولید نرسیده. زیرا عسل نارَس رطوبت بیشتری دارد.
چگونه شهدهای متفاوت بر تولید عسل تأثیر می گذارد
زنبورها هنگام انتخاب گلی که از آن شهد جمع آوری کنند، تصمیم مهمی باید بگیرند. طعم، رنگ و بوی عسل بستگی به شکوفه یا گلی دارد که زنبور از آن بازدید می کند، بنابراین زنبورهایی که از شکوفه های پرتقال بازدید می کنند، عسل متفاوتی نسبت به کسانی که از مزارع اسطوخودوس بازدید می کنند، تولید می کنند. با توجه به آنچه گفته شد، محققان تعجب کرده اند که چگونه ویسکوزیته شهد گل می تواند بر روند ساخت عسل زنبور عسل تأثیر بگذارد. ایده این است که اگر شهد گل کمتر غلیظ باشد (یا غلظت قندی کمتری داشته باشد)، برای زنبورها راحت‌تر و سریع‌تر می‌نوشند و دوباره می‌نوشند. در مطالعه‌ای اخیراً که توسط دکتر جاناتان پاتریک، محققی در بخش جانورشناسی دانشگاه آکسفورد انجام شد، او دریافت که برای زنبورهای بامبل (Bombus terrestris) بازگرداندن محلول‌هایی با غلظت قند بالاتر، 6 یا 7 برابر بیشتر طول می‌کشد و آنها یک محلول با غلظت کمتر را ترجیح می دهند.
بنابراین، عسل “استفراغ” نیست!
از نظر فنی، عسل استفراغ زنبور عسل نیست. شهد از یک دریچه به داخل یک کیسه قابل انبساط به نام crop حرکت می کند و در آنجا برای مدت کوتاهی نگهداری می شود تا زمانی که به زنبور دریافت کننده در کندو منتقل شود. به بهترین نحو توضیح داده است اریک موسن از دانشگاه کالیفرنیا دیویس :
از آنجایی که عسل هرگز با مواد غذایی هضم شونده در مجرای روده مخلوط نمی شود، اطلاق عسل به عنوان “استفراغ زنبور عسل” نادرست است.
یک تعریف فرهنگ لغت از استفراغ شامل «تخلیه محتویات معده از طریق دهان» است. از آنجایی که انسان crop ندارد، معده در تماس مستقیم با مری و دهان است. در زنبور عسل، پروونتریکولوس و محصول در تماس مستقیم با دهان هستند. هضم غذاهای جامد در زنبورها از بطن شروع می شود و هیچ راهی وجود ندارد که زنبور عسل بتواند آن غذا را از طریق پروونتریکولوس یا “استفراغ” بازگرداند.
عمل استفراغ مفهومی منفی دارد که به بهترین وجه مراحل دقیق و پیچیده ای را که زنبورها برای تولید عسل انجام می دهند، توصیف نمی کند.
منبع:
